معنی شکم خوار در فرهنگ فارسی عمید

پرخور، بسیار خوار، شکم بنده

معنی شکم خوار در لغت نامه دهخدا

کنایه از گرسنه باشد. (برهان). گرسنه. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین)، بسیار خور و خورنده. پرخور. (ناظم الاطباء). شکم خواره. شکم بنده. کنایه از بسیارخوار است. (انجمن آرا) (آنندراج). به معنی بسیار خور و خورنده آمده است و او را شکم خواره نیز گویند. (برهان) :، گرتو بدانستیی که فضل تو بر خر، چیست کجا ماندیی نژند و شکم خوار.، ناصرخسرو.، هر کجا چون زمین شکم خواریست، از زمین خورد او شکم واریست.، نظامی.، کیست این صوفی شکم خوار خسیس، تا بود با چون شهاشاهان جلیس.، مولوی.، گر گدایان طامعند و زشتخو، در شکم خواران تو صاحبدل مجو.، مولوی.، و رجوع به مترادفات کلمه شود

معنی شکم خوار - جستجوی لغت در جدول جو

شکم خوار

فرهنگ فارسی عمید

شکم خوار

لغت نامه دهخدا

شکم خوار

فرهنگ لغت هوشیار

شکم وار

به قدر یک شکم، به اندازۀ یک خوراک، برای مثال چرا از پی یک شکم وار نان / گراینده باید به هر سو عنان (نظامی - ۱۰۹۶)

فرهنگ فارسی عمید

آدم خوار

موجود وحشی که گوشت انسان را بخورد، مردم خوار، کنایه از ستمکار

فرهنگ فارسی عمید

نمک خوار

آنکه نان ونمک کسی را خورده

فرهنگ فارسی عمید

شکرخوار

شکرخور، خورندۀ شکر

فرهنگ فارسی عمید

شکم خوارگی

پرخوری، بسیار خوردن

فرهنگ فارسی عمید

شکم دار

پرخور، ویژگی کسی که شکم بزرگ دارد

فرهنگ فارسی عمید

کم خوار

آنکه کم غذا بخورد، کم خوراک

فرهنگ فارسی عمید

نمک خوار

(سِ پَ)

آنکه نان و نمک کسی را می خورد. (ناظم الاطباء). نمک خواره. نمک پرور. نمک پرورد. تحت تکفل، دو یا چند تن که با هم نان و نمک خورده باشند. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کرم خوار

(تَ ءَمْ مُ کُ)

که کرم خورد. حیوان که غذای آن کرم است. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شکم تغار

(شِ کَ تَ)

پرخور و شکمو که شکم او را در بزرگی به تغارتشبیه کنند (خاصه در خراسان). (یادداشت مؤلف). شکمو. شکم بزرگ. شکم باره. رجوع به مترادفات کلمه شود

لغت نامه دهخدا

درم خوار

(دِ دَ دَ / دِ)

هزینه کننده درم. که درم نگاه ندارد و برهم نینبارد. مقابل درم دوست و درم جوی:
تا درم خوار و درم بخش بود مرد سخی
تا درم جوی و درم دوست بود مرد لئیم.
فرخی

لغت نامه دهخدا

که خوار

(تَ)

کاه خوار. که کاه خورد. که خوراک وی کاه باشد چون اسب و استر و دیگر ستوران:
ز علم بهرۀ ما گندم است و بهر تو کاه
گمان مبر که چو تو ما ستور که خواریم.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

شکم وار

(شِ کَ)

به اندازۀ یکبار سیر خوردن. به اندازۀ یک بار خوردن و سیر شدن غذا:
چرا از پی یک شکم وار نان
گراینده باید به هرسو عنان.
نظامی.
هر کجا چون زمین شکم خواریست
از زمین خورد او شکم واریست.
نظامی.
درین پشته منه بر پشت باری
شکم واری طلب نه پشتواری.
نظامی.
اگر خواهی جهان در پیش کردن
شکم واری نخواهی بیش خوردن.
نظامی

لغت نامه دهخدا

پشم خوار

(اَ کَ)

حشرۀ پشم خوار، چون پت و مانند آن

لغت نامه دهخدا

شکم خوارگی

(شِ کَ خوا / خا رَ / رِ)

پرخوری و خورندگی. (ناظم الاطباء). شکم بارگی. شکم پرستی. پرخواری. شکم بندگی. (یادداشت مؤلف). رجوع به شکم خواره و مترادفات کلمه شود

لغت نامه دهخدا

شکم خواره

(اِ پَ)

پرخور. بسیار خور و خورنده. (ناظم الاطباء). مبطان. بطن. شکم بنده. شکم خوار. شکم پرست. شکم پرور. پرخوار. (یادداشت مؤلف) :
ای کریمی که همه وقت ز خوان کرمت
معده آز شکم خواره بلایی دارد.
سلمان ساوجی (از انجمن آرا).
، گرسنه. (ناظم الاطباء). و رجوع به شکم خوار شود

لغت نامه دهخدا

شکم خواری

(شِ کَ خوا / خا)

گرسنگی. (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، پرخواری. پرخوری. شکم بارگی:
چو قرص گرم فلک دید گل دهن بگشود
ندانمش ز چه پیدا شد این شکم خواری.
فرخی (از انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

ام خوار

(اُمْ مِ ؟)

است. (از المرصع)

لغت نامه دهخدا

بوم خوار

(خوا / خا)

آلتی نازک فلزین برای گچ بریها. آلتی برای هموار کردن متن و زمینۀ گچ بریها. قلمی آهنین با نوکی پهن، گچ بران را. (یادداشت بخط مؤلف) ، جای ملاقات. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا